Εν κατακλειδι..

Πώς ξεχαστήκαμε μονάχοι εδώ πέρα
πέρασαν κιόλας αρκετοί χειμώνες
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
απόψε με βαραίνουν σαν αιώνες
Αχ πώς ξεχάστηκα μαζί σου εδώ πέρα
με την αγάπη σου να με εξαφανίζει
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
ακούω μέσα στη σιωπή το σπίτι να βουίζει
Λέω να βγω να πάω να μεθύσω
να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε
να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω
και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω

Εν οψη νεου ετους, ευκαιριας απογραφων,ισολογισμων και λοιπων λογιστικων διαδικασιων, επισης δε εσωτερικως παρορμημενη, μου την βαρεσε να σας αφησω να ξεκουραστειτε λιγο.
Φιλια και ευχες να περναμε ολοι καλα μεχρι να ξανανταμωσουμε εντος/εκτος blog/δυκτιου.

Τι να πω και εγω..

Δεν βρηκα εκφραση αλλη απο αυτο το μαστερπις :

i millioni aggouri και kronia polla

Μονο για στιγμες..

..σαν και αυτες..

Οκ...Lets θορυβησωμεν τωρα!

Τσιμουδια..

...χωρις σχολια...
γκρινιες...
τυπικουρες...


Subscribe Free for future posts  <

Παμε για ζεσταμααααα!!! μικρα πηδηματακια...

Πολυ κρυο..αν ειχα..θα το δαγκωνα οτι και αν σημαινει τελικα αυτο..